Amerraind RPG

Arai Ralza

Mały, obskórny budynek w sąsiedztwie koszar Straży Królewskiej. Wśród zimnych murów z szarego kamienia skazańcy odsiadują karę, czekają na szafot albo dopiero na wyrok... Nikt nie chciałby się tu znaleźć - wilgość, chłód, kraty... Ty zapewne też omijałbyś to miejsce z daleka - powinęła ci się noga, czy któremuś z twoich kolegów?

Avadur

Do budynku wszedł Avadur, niosący drowa wraz z rekrutem. Wartownik otworzył kluczem jedną z cel, w której wylądował elf. Małe, obskurne i wilgotne pomieszczenie, z wiązką słomy na kamiennej podłodze robięcej za posłanie i malutkim, zakratowanym okienkiem. Avadur czubkiem głowy dotykał sufitu.
- Idź i wezwij Tygermallina, chcę żeby natychmiast tu przyszedł - powiedział do rekruta, który natychmiast wyszedł.
Avadur tymczasem podszedł do drowa, podniósł jego głowę, łapiąc za włosy i wymierzył mu siarczysty cios w twarz.
- Wstawaj!

Damon

Damon otworzył oczy i nieprzytomnym wzrokiem rozjerzał się odokkoła. Miał kaca i za nic nie umiał sobie przypomnieć co tutaj robi, nawet nie pamiętał co robił wczoraj. Po chwili wspomnienia zaczeły do niego wracać, przypomniał sobie cały wczorajszy wieczór. Spojrzał pogardliwie na strażnika który stał nad nim i przklnął go w drowskim. Nic więcj nie miał zmiaru mówić. Zresztą dalej nie umiał wystarczająco trzeźwo myśleci.

Avadur

- Jak sie nazywasz! - powiedział Avadur, nie chcąc za bardzo krzyczeć, żeby nie usłyszeli go wartownicy.

Damon

Drow wyszczeżył jedynie zęby w ponurym uśmiechu i splunął Avadnurowi pod nogi.

Avadur

Kapitan puścił elfa, który opadł na kamienną podłogę. Potem cofnął sie kilka korków i uśmiechnął się wyjątkowo jadowicie.
- Dobrze ci idzie, drowie, zmierzasz wielkimi krokami ku ścięciu. Zastanawiam sie czy w ogóle wiesz co się dzieje, bo tak smierdzisz winem, że nie czuję przez to nawet zgnilizny tego lochu. No to wiedz, że na pewno zabiłeś trzech strażników, a w mojej gestii leży dodanie do tego kolajnego stróza prawa i dwóch kupców. A jak mi się zachce, to dołożę do tego chędożenie koni po stajniach, więc lepiej zacznij mówić, jak się nazywasz!

Damon

- Tylko trzech ? - wychrypał podnosząc głowe - Miałem nadzieje że lepiej mi poszło - spojrzał z nieskrywaną nienawiścią na człowieka i dodał - Morzesz nawet dłożyć że króla chędożyłem, nie obchodzi mnie to - jego głowa ponownie opadła na kamienie.

Avadur

- Mogę cię puścić wolno z kopem w zadek, jeśli dobrze to rozegrasz, więc jak zalezy ci na życiu, odpowiedz na moje pierwsze pytanie - parł kapitan. - Rozewrzesz w końcu ta swoją elfią gębę i zaczniesz mówić, czy mam wezwać wartowników, żeby wykonali wyrok nie kłopocząc się wezwaniem kata i odprowadzeniem cię na plac?

Damon

- Nie jestem elfem, człowieku - syknął przez zaciśnięte zęby Drow i przez chwilę milczał za nim dodał - Kathasis. Możesz mnie tak nazywać.

Avadur

- Dobrze, Kathasis, w porządku - powiedział Avadur. - Porozmawiamy sobie.
Tymczasem skrzypnęły drzwi do celi i wszedł Tygermallin, w długiej, czarnej szacie, chowając dłonie w jej szerokie rękawy i drobiąc małymi kroczkami. Wyglądałby jak mnich, gdyby nie dość wymownie niezrównoważony wyraz jego oczu, którymi strzelał dookoła, choć jego twarz pozostawała nieruchoma.
- Test prawdy - powiedział kapitan do maga, który wykonał jakiś krótki gest ręką, szepcząc coś pod nosem.
- Nie odchodź - powiedział Avadur, kiedy Tygermallin chciał odejść. - Mogę potrzebować twojej pomocy.
Tygermallin nie odpowiedział, ale został. Nie cierpiał opuszczać swoich piwnic, a kiedy już to robił, nigdy się nie odzywał.
- A ty - Avadur zwrócił się do elfa - może wiesz co własnie się stało?

Damon

Damon przyglądał się chwile magowi, a potem obrócił wzork w stronę kapitana.
- Nie interesuje się magią - odpowiedział. - ale pewnie zaraz mnie oświecisz - nie mógł sobie odpuścić ostatniej uwagi.

Avadur

- Mój przyjaciel rzucił na ciebie małe, bardzo proste zaklęcie - odpowiedział kapiatn. - Teraz, za każdym razem, kiedy skłamieszon będzie o tym wiedział.
Avadur przerwał na chwilę, żeby napawać się swoim tryumfem.
- A teraz mi poiwiedzl, dlaczego zabiłeś tych strażników?

Damon

Damon uśmiechnął sie pod nosem.
- Bo cuchneli - nagle całym jego ciałem wstrząsnął przenikając wszystko ból. Po chwili zniknął, a Drow podniósł wzrok na kapitana – Bo weszli mi w drogę – tym razem nic się nie stało.

Avadur

- Dobrze - stwierdził łagodnie kapitan. - To teraz opowiedz mi wszystko po swojemu, dokładnie i zgodnie z prawdą - ostatnie słowa wymówił ze szczególną mocą.

Damon

- Co chcesz dokładnie wiedzieć, człowieku ? - zapytał bezczelnie Drow - Niektóre historię, potrafią być długie i strasznie nuuuudne. Nie wiem czy byś to przetrzymał, człowieku - ostatnie słowo było pełne nienawiści.

Avadur

- Słuchaj no - zaczął Avadur, głosem już nie tak łagodnym jak przed chwilą. - Nie obchodzą mnie twoje historie, mam w rzyci, czy są długie, czy krótkie. Zabiłeś trzech z moich ludzi, widziało to pół miasta, z czego większość już ma ochotę wyjść na ulicę i samemu podusić wszystko elfiaki i drowy, skoro prawo królewskie zabrania tego strażnikom. Czyli, że mają dokładnie taki sam stosunek do twojej rasy, jak moi ludzie do ciebie. W każdej chwili mogą wybuchnąć zamieszki, jeśli zginie jeszcze jedna osoaba. Wyobraź sobie więc, że mógłbym wyżyć sięna tobie i od razu skazać cię za wszystkoe morderstwa jakie miały miejsce w tym mieście w ciągu ostatnich dwóch dni, co oszczędziłoby mi kłopotu, a na pewno ucieszyłoby ludzi. Ja jednak jestem tradycjonalistą i wierzę w sprawiedliwość, więc chcę wiedzieć wszystko dokładnie, czy chcesz mi w tym pomóc?

Damon

Drow wyszczeżył się drwiąco do Kapitana.
- Pytałem się co chcesz wiedzieć - odparł Damon - Nie wystarczy Ci wiedzieci że zabiłem trzech strażników ?

Avadur

- Muszę wiedzieć jak do tego doszło. Kto zaczął, ty, czy oni?

Damon

- Jeżeli chodzi o to kto pierwszy wyciągnął broń - zamilkł na chwile jak by starał sobie coś przypomnieć - to Oni. Czemu się nie zapytasz świadków ? Podobno ich masz.

Avadur

- Czemu nie zapytam innych ludzi to już moja sprawa. Dobrze... A teraz mi powiedz, czy masz coś współnego z Mrocznym Bractwem i wcześniejszym zabójstwem strażnika. I nie kłam, Tygermallin będzie wiedział, jeśli skłamiesz.

Damon

Damon zawachał się chwile.
- Jeżeli chodzi ci o to czy nalaże do Mrocznego Bractwa to odpowiedź brzmi nie. I zabiłem tylko tych trzech w Akkia

Avadur

Avadur spojrzał na Tygermallina, który pokiwał głową w milczeniu.
- Dobrze - powiedział po chwili kapitan. - Zawsze jakiś początek. Więc, zabiłeś tylko tych trzech, którzy zaatakowali cię pierwsi, dobrze. Bardzo dobrze... Więc, podejrzewam, że niedługo będziemy mogli cię uwolnić, jak tylko odpowiedni świadkowie złożą swoje zeznania.

Damon

- Przed czy po ścięciu ? - zapytał cynicznie Drow, patrząc się w oczy strażnikowi i szukjąc w nich najdrobniejszego śladu kłamstwa.

Avadur

- Cóz, sprawa jest problematyczna, zabicie aż trzech strażników... Myślę, że ludzie będa domagać się kozła ofiarnego, ale gdybyśmy poprosili Tygermallina, może zgodziłby się nam załatwic ciało mordercy, żeby ludzie mogliby je przynajmniej zobaczyć, prawda?
Tygermallin zdobył sięna lekki uśmiech. Dość zbzikowany z wyglądu, ale uśmiech.
- Oczywiście, to by oznaczało, że jesteś mi coś winny - dodał po chwili kapitan.

Damon

Drow przyglądał się chwile strażnikowi, a potem powiedział.
- Oczywiście że będę, jak by że innaczej - uśmiechnął się złośliwie - Pewnie przsługa będzie polegała na zabiciu kogoś, zwierzchnika, a może króla ? - na ostatną myśl aż zabłysły mu oczy. Jak cudownie było by zabić króla, jego imię przetrwało by na wieki.

Avadur

Avadur zmarszczył brwi.
- Za kogo ty mnie masz? Jestem lojalnym poddanym króla, ani mi w głowie zabijanie zwierzchników, ani nic. Chcę tylko, żebyś mi pomógł w pewnej sprawie, w porównaniu z twoim zabójstwem trzech strażników, dość małej.

Damon

Drow zmartwił się, a tak podobała mu sie koncepcja skrytobójczego ataku na króla.
- A więc na czym miało by to polegać ? - zapytał zrezygnowany.

Avadur

- O tym porozmawiamy jak stąd wyjdziesz - odpowiedział kapitan. - A wyjdziesz może nawet dziś w nocy, to zależy.

Damon

Damon kiwnął głową i powtórzył pod nosem.
- Dzisiaj w nocy - spojrzł jeszcze raz na kapitana i zapytał - Jeszcz czegoś chcesz ?

Avadur

- Na razie to wszystko - odpowiedział kapitan. - Siedź tu sobie grzecznie, zaraz ci przyniesą jakieś jedzenie, ale nie licz na wiele. I nie daj się zabić, postawię na straży zaufanych ludzi, ale nie wiem na ile lubią drowów oskarżonych o zabicie trzech strażników. Jak tylko będziemy mogli, wyciągniemy cię stąd.
Tygermallin wykonał znów jakiś gest ręką w powietrzu; rozległ się dziwny dźwięk, którego nie możnaby przypisać chyba niczemu innemu. Kojarzył się jednak bezsprzecznie z ulgą, jakby ściany westchnęły. Avadur wiedział, że mag zdejmuje zaklęcie, które wczęsniej rzucił na te ściany, by nikt zza drzwi nie usłyszał o czym rozmawiali.
Po chwili obaj wyszli.
- Nie chcę, żeby więźniowi stała się jakakolwiek krzywda - powiedział Avadur do stojących pod drzwiami wartowników, odchodząc.

[Zara stąd wyjdziesz Wink

]

Damon

[ Czy Avadur chce czegoś jeszcze od niego w tej chwili. ]

Damon leżal jeszcze przez chwile nie ruszjąc się, ale po chwili usiadł i oparł się plecami o zimny kamień. Nic innego mu nie pozostało. Wszystko co dotąd posiadał stracił w jedną noc.

Avadur

W celi nagle znikąd pojawił się Tygermallin i trzymający na ramionach trupa Avadur. Kapitam upyścił na podłoge ciało; było jak lustrzane odbicie leżacego na ziemi prawdziwego drowa, Kathasisa.
- Koniec odsiadki - powiedział.

Damon

Damon podniósł głowe i spojrzał na Kapitana.
- Pośpieszyliście się - zauważył wstjąc z podłogi.

Avadur

- Mało miejsc mamy w więzeiniach - odpowiedział Avadur. - A ty nie gadaj, tylko się rozbieraj.

Damon

Damon spojrzał przez moment na kapitana i chciał już odpowiedzieć jakąsi uwagą ale się powstrzymał, udało mu sie to tylko dzięki temu że zdądzył wytrzeźwieć.
Ściągnął płaszcz, spodnie oraz koszule którą miał na sobie wszystko wylądowało na ziemi, zostawił tylko sobie swój pas z mieczem oraz sztyletem oraz skórzną opaske na przedramieniu z którego wysuwało się ostrze.
- Co teraz ? - zapytał.

Avadur

- Treaz zakładaj to - odpowiedział kapitan, podając drowowi tobołek z ubraniami, sam zaś przystąpił do odziewania trupa w ubrania mordercy.
- Dziedziniec i więzienie powinno być w tej chwili absolutnie puste - mówił. - Ale miej sie na baczności, kiedy będziesz wychodził. Nikt nie może cię zauważyć. Potem ukryj sie gdzieś w jakimś bezpiecznym miejscu. Spotkamy się za trzy dni w karczmie "Pod Czerwonym Powojem". Nikt nie może cię poznać, wiec sugeruję, żebyś za dnia łaził w kapturem na łbie, rozumiemy się?

Damon

Damon kiwnął głową, ubierając spodnie, po chwili miał na sobie też koszule i płaszcz. Zbliżył się do drzwi i otworzył je, jeszcze na chwile się odwrócił i powiedział.
- Do zobaczenia za trzy dni - wyszedł zarzucając na głowe kaptur.

Avadur

- Miejmy nadzieję - odpowiedział kapitan. - Pamiętaj, że jesteś mi coś winny. A teraz uciekaj, zanim cię ktoś zobaczy.

Ataru Sho · Wysłany: Nie 21:45, 25 Mar 2007 Temat postu:

Chłopak wszedł do celi i zamknął ją, kluczyk rzucając gdzieś daleko. Był honorowy, nie uciekał.
- No to poczekamy...

Arai Ralza · Wysłany: Nie 21:49, 25 Mar 2007 Temat postu:

Strażnik podniósł klucz z ziemi i schował go do kieszeni.
- Nie ciesz się tak - rzucił w stronę elfa. - Traxa jest zawzięty, łatwo cie nie puści.

Ataru Sho · Wysłany: Nie 21:51, 25 Mar 2007 Temat postu:

- Z czego mam się cieszyć? - zapytał chłopak i położył się na koi. - Będę czekać wieczność.

Arai Ralza · Wysłany: Nie 22:12, 25 Mar 2007 Temat postu:

[Nie koi, a pryczy - to pierwsze jest na statku, nie w więzieniu Wink

]

- Inny na twoim miejscu to już by kraty próbował przegryźć, aby zwiać - zauważył straznik. - Ale nie martw się, nie będziesz długo czekał - Traxa wzoruje się na Avadurze, byłym kapitanie tej jednostki - załatwi wszystki szybko, sprawiedliwie i raczej bezboleśnie. Raczej.

Ataru Sho · Wysłany: Pon 19:03, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Avadur? Ten co uwolnił z więzienia Drowa? - zapytał chłopak - Ciekawe...

[A teraz dawaj karę, kończmy tę szopkę]

Arai Ralza · Wysłany: Pon 19:32, 26 Mar 2007 Temat postu:

Strażnik prychnął.
- Bzdury gadasz - odparł. - Avadur by tego nie zrobił, to "paladyn Amera".
Straznik wywrócił oczami, aby pokazać, co znaczy dla niego ten tytuł, jednak jego wywód przerwało wejście Traxy.
- Chcesz usłyszeć wyrok, czy wolisz niespodziankę? - zapytał, patrząc się kpiaco na Ataru.

Ataru Sho · Wysłany: Pon 19:37, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Hm... Co jest gorsze? - zapytał żartobliwie pół elf, ale poważniał - Czy jedno wyklucza drugie?

Arai Ralza · Wysłany: Pon 19:39, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Nie - odparł Traxa. - Ale niektórzy wolą nie wiedzieć, co ich czeka. To co?

Ataru Sho · Wysłany: Pon 19:41, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Wyrok proszę. - powiedział chłopak - Kiedy mnie powiesicie?

Arai Ralza · Wysłany: Pon 19:43, 26 Mar 2007 Temat postu:

Traxa pokręcił głową.
- Nie powiesimy cię - odparł. - Chociaż ci się należało. Jednak z zeznań świadków wynika, że była to obrona własna.
Dowódca zrobił dramatyczną pauzę.
- Chłosta - rzucił krótko. - Sto ciosów na rynku, to i tak łagodna kara.
Traxa kazał strażnikowi zajać się więźniej, po czym wyszedł, aby dokończyc raporty - to nie on wykonywał kary, teraz kto inny się tym zajmie.

Ataru Sho · Wysłany: Pon 19:45, 26 Mar 2007 Temat postu:

Tylko sto? - pomyślał chłopiec i zwrócił się z powrotem do strażnika.
- Avadur to był zwykły śmieć - powiedział - Kiedy będzie wykonana kara?

Arai Ralza · Wysłany: Pon 19:48, 26 Mar 2007 Temat postu:

Strażnik zacisnął zęby.
- Avadur był najlepszym żołnierzem, jaki stacjonował w tym garnizonie - oburzył się. - Lepiej uważaj na swoje słowa, smarkaczu.
Strażnik wziął z ławy kajdany na nogi oraz ręce, po czym zaczął je zakładać skazanemu, zaczynając od kostek.