Amerraind RPG

Samael

Do sklepu prowadzą wąskie drzwiczki położone bardzo blisko murów Akkai. Na zakurzonej wystawie można ujrzeć wypchane zwierzęta i parę czaszek. U góry wisi mało czytelny napis "Rzadkie księgi Hurolfa".
W środku, prosto można dostrzec ladę przed którą zwykle stoi dobrze zbudowany staruszek. Pan Hurolf, człowiek nikomu z bliska nie znany i bardzo tajemniczy, który nie jedno w życiu widział. Uczony, opanował język i sztukę czytania. Zna miejsca w których można znaleźć rzeczy i książki rzadko spotykane. Sam jest w posiadaniu paru zakazanych ksiąg i artefaktów, którym sam możesz się przyjrzeć. Na pułkach, w słabo oświetlonym pomieszczeniu, jest zbiór rzeczy który nie łatwo przyjdzie ci znaleźć na całym Amerraind.

Samael, wysoki i młody człowiek północy, znany zwykłym mieszkańcom Akkaii jako bard przebywający często w karczmach i szukający natchnienia, a "innym" jako najbardziej poszukiwany przestępca o imieniu Ar’norn na całym Amerraind, wszedł do sklepu.
- Witaj Samael – rzekł mile pan Hurolf – Jesteś już siódmym złodziejem którego witam tej nocy. Jakiej pomocy szukasz u starego sprzedawcy?
- To trudna sprawa. Mistrz na mnie liczy, tym razem muszę znaleźć notatki niejakiego maga. Zapisał w nich silne zaklęcia z dziedziny przywoływania...
Sprzedawca znał swoje rzeczy na pamięć. Znał też miejsca w których znajdują się poszczególne "białe kruki".
Jeśli da radę, mogę liczyć na kopie... Pomyślał.
- Być może wiem gdzie to znaleźć...
Dalsze godziny mijały długo. Późnej Samael miał wszystkie informacje jakie potrzebował...

Samael

Samael wszedł cicho do sklepu. Pan Hurolf stał na miejscu jakby nie poruszył się nawet o centymetr od ostatniego spotkania.
- Co mogę dla ciebie znaleźć - zaczął od razu sprzedawca. Skrytobójca zaś wyczytał wszystkie szczegóły w tych paru słowach. Przychodził do niego rzadko, a jak już przychodził to tylko żeby...
- Masz może flakonik leku na czarną hemofilie?
...no właśnie.
- Wampiryzm nie jest ostatnio modny. Miałem tylko trzy, ale sprzedałem za dobrą cenę. Bili się o te leki. Teraz mogę ci najwyżej pożyczyć pieniądze. - rzekł z dumą - Jeden chciał za lek ponad 1000 złotych monet. Wyobrażasz sobie?
No tak, stary ale chytry...
Samael zaklną.
- Aha... Chyba nie - rzekł sprzedawca.
- Muszę znaleźć ten lek, mam trzy dni...
- A warto szukać.
Zastanowił się. W sumie nawet nie znał tego człowieka.
Odpowiedział.
- Aha tak myślałem - pan Hurolf schylił się pod blat i wyciągnął małą kartkę. Dał ją skrytobójcy.
Samael wyszedł.