Amerraind RPG

Arai Ralza

Cała trójka pojawiła się na aktualnie pustym placu targowym. Demon spojrzał na Tobiasa.
- Oto Akkia - rzucił. - Teraz wybacz, ale musisz radzić sobie sam.

Tobias

- Tylko, ja chciałbym zobaczyć Kath... - powiedział, patrząc Ralzie w oczy.

Arai Ralza

Demon spojrzał na Tobiasa dość nieprzyjemnym wzrokiem.
- Jeśli jej coś zrobisz, to nigdy nie poskładają twojego ciała do kupy, zobaczysz - ostrzegł. - A teraz chodź.
Ralza poszedł przodem.

Avorn

Coś wstrząsnęło Avornem, obudził się z dziwnego snu, leżał pod murem jakiegoś budynku na placu targowym, cały brudny , zarost pojawił się na jego twarzy. Nie wiedział od jak dawna znajdował się w tym miejscu , ale zdawało się że było to trochę więcej ni tylko kilka dni. Z trudem podniósł się z ziemi, był słaby, bardzo słaby, głód doskwierał mu niesamowicie. Sięgnął do z nadzieja pasa, trzosu jednak ta nie było. Spojrzał na swoje ręce. Pierścieni na palcach też nie było. Powolnym krokiem ruszył przed siebie starając się utrzymać na nogach i znaleźć coś do jedzenia.

[edit]

Przestąpiwszy parę kroków padł nieprzytomny.

Aker

Aker wraz z drugim strażnikiem chodzili powoli między straganami, kiedy nagle ich wzrok został przykuty przez spore zbiegowisko. Od razu podążyli w tamtą stronę.-
- Władza idzie, z drogi! - krzyknął Aker, wbijając się w tłum.
Strażnicy przedrli się do leżącego na ziemi drowa. Aker od razu osłonil go przed rozwścieczonym tłumem, towarzyszowi każąc go zabrać.
- Rozejść się! - wrzasnął Aker. Tak, płuca miał nadal sprawne.
Odeszli, zabierając ze sobą nieprzytomnego drowa.

Aker

Aker i Isi przyszli na targ. Strażnik rozglądał się bez specjalnego zainteresowaniapo straganach, jednak praktycznie co chwilę jego wzrok uciekał w stronę półelfki.
- W sumie... Wybacz, że pytam, ale co się stało, że rozstałaś się z tamtym... Damonem? - zapytał. - Widzę, że bardzo cierpisz, czy naprawdę nie dało sie nic zrobić?

Isi

Kobieta poprowadziła Akera najpierw do straganu z ziołami i różnymi dziwnymi rzeczami. W międzyczasie zastanawiała się nad odpowiedzią.
- Mam dość życia w rozjazdach. Zawsze, kiedy wydaje się już być dobrze on musi z czymś wyskoczyć. Jednym razem jest to, że znów wyjeżdża i nie wie, czy wróci innym tajemnicze podróże, które narażają jego życie. Ostatnio była to informacja, że ma dziecko i musi się nim zaopiekować. To chyba ponad moje siły - wyspowiadała mu się, choć krótko go znała, czuła, że może mu całkowicie zaufać. Wybrała kilka rzeczy i zaprowadziła go do straganu z ubraniami; zrezygnowała ze swoich postanowień - odkupi sobie sukienkę.

Aker

- Ma żonę i dziecko - parsknął straznik. - Genialnie. Nie powiedział ci o tym wczesniej?

Isi

- Nie, najwyraźniej nie miał zamiaru mi o tym wspomnieć... Skąd wiesz, że ma żonę? - zainteresowała się, oglądając farbowaną na niebiesko, cienką sukienkę.

Aker

- Bo ma dziecko - odparł. - A facet, który wychowuje dziecko z reguły ma żonę.
Aker przyjrzał się przez moment sukience, którą trzymała Isi, po czym dał jej inną, trochę ciemniejszą.

Isi

- Masz rację... - odpowiedziała, biorąc do niego sukienkę, a poprzednią odkładając na miejsce. - Miał żonę, podobno umarła przy porodzie, o czym nie raczył mi powiedzieć, kiedy postanowił, że wraca opiekować się synem... - Kobieta przyłożyła do siebie sukienkę i spojrzała pytająco na Kotka. - Ta ładniejsza?

Aker

- Ta bardziej do ciebie pasuje jakos - odparł. - A wcześniej nie mówił ci, że ma rodzinę?

Isi

Pokręciła głową.
- Nie wspominał nawet. Poczekaj, pójdę przymierzyć. - Zniknęła na "zapleczu", by po chwili pokazać mu się w nowym ubraniu. Sukienka leżała idealnie, zresztą, jak zawsze. Obkręciła się dokoła własnej osi. - I jak?

Aker

- Przepięknie - odparł Aker, będąc naprawdę pod wrażeniem. Isi była naprawdę bardzo ładna, a w tej sukience wyglądała po prostu świetnie.

Isi

Uśmiechnęła się do mężczyzny i poszła przebrać się w poprzedni strój, w którym nie wyglądała już aż tak atrakcyjnie, po czym zapłaciła handlarce i podeszła spowrotem do Akera.
- Zawsze był... skryty, ale nie wiedziałam, że mógłby coś takiego przede mną ukrywać - kontynuowała rozmowę.

Aker

Aker objął Isi opiekuńczo ramieniem.
- Wiesz,... tak teraz myślałem, że skoro on jest drowem, to moze jego małżeństwo było aranżowane? Może on nie kochał swojej żony?

Isi

- Nie wiem, nie znam się na ich rasie. Jednak to chyba nie ten charakter, pewnie prędzej by jej gardło poderżnął niż zrobił coś, bo ktoś mu każe. - Isilra poprawiła torbę na ramieniu i spojrzała na niebo. - Masz jeszcze trochę czasu, może dasz się zaprosić na napar ziołowy? Alkoholu nie pijesz przez najbliższe dwa miesiące, a i potem odradzam.

Aker

Aker skrzywił się - tak naprawdę, to miał zamiar na dzisiejszej warcie zaszyć się "Pod Kotwicą" i z kuflem w ręku przebimbać całą zmianę, ale skoro nie może...
- Możemy iść - odparł. - A co by się stało, gdybym nagle sie napił?

Isi

- Twoje ciało było narażone na spory wysiłek... i niedogodności. Mógłbyś znów poczuć się niezbyt dobrze, a metoda leczenia byłaby pewnie podobna do poprzedniej. Poza tym alkohol jest niedobry dla organizmu.

Aker

- Ale czasem skuteczny dla duszy - odparł. - Ale skoro mówisz, że nie mogę, to się obędę. Dla ciebie - dodał zaczepnie.

Isi

Na zaczepkę odpowiedziała lekkim uśmiechem.
- Oj tak, skuteczny... Powój?

Aker

- Oczywiście - odparł strażnik. - Najlepsze napitki i najbliżej nas. Nie zaproponuję ci żadnej innej knajpki - znam w większości speluny.