Amerraind RPG

Alcander Faust

Faustowi nieco zrzedła mina, Cholera, ona jest ładna, przeszło mu przez głowę, ale zaraz odegnął tą myśl. Spojrzał na absynt - teraz wydawał mu się drażniąco gorzki i ostry, lub wręcz pozbawiony smaku, a wypełniony tylko suchą goryczą.
Alcander wstał i również zaczął się ubierać. Nie powinienem tu w ogóle przyłazić, rugał samego siebie, owijając szyję szalem. Mam mnóstwo pracy... I nie powinienem się zabierać za picie... I w ogóle, cholera by to wzięła.
Po chwili rzucił kilka monet na stolik i wyszedł w zawieję.

Fay Wolfwing

Fay weszła do karczmy, którą kiedyś odwiedziła z Isi. Było dość wcześnie, jednak w budynku było już dużo osób. Na szczęście wiele stolików nie było zajętych. Fay usiadła przy jednym, z którego miała widok na ulicę. Zamówiła miód, który, kiedy go dostała, zaczęła leniwie popijać. Rozmyślała na temat ostatnich kilku dni.

Arai Ralza

Demon, będąc w wyraźnie wisielczym humorze, wszedł do karczmy, trzaskając za sobą drzwiami. Podszedł do baru i usiadł, kiwajac na barmana. Zamówił kieliszek wybornego białego wina i sączył powoli trunek, patrząc na śnieg za oknem.

Fay Wolfwing

Fay zauważyła wchodzacego Ralzę.
- Arai! - zawołała i pomachała do niego ręką.

Arai Ralza

Ralza obrócił sie słysząc, jak ktoś woła go po imieniu. Z zaskoczeniem zauważył druidkę, która siedziała przy stoliku. Nie wiedział, co zrobić, w końcu jednak wziął kieliszek i podszedł do niej. Nie usiadł naprzeciwko, po prostu stał, opierajac się o krzesło. Milczał, jakby czekajac na wytłumaczenia.

Fay Wolfwing

- Eee... - Fay nieco się zmieszala. - No... Byłam w Gildii Magów i pytałam się o Księgę. I zlecono mi zadanie. I dlatego mnie nie było. Bardzo jesteś zły? - zapytała z poczuciem winy wypisanym na twarzy.

Arai Ralza

Ralza usiadł przy stoliku.
- Nic nie powiedziałaś, że znikasz - zauważył.

Fay Wolfwing

- Spieszyłam się... Przepraszam... - druidka spojrzała w ziemię.

Arai Ralza

Ralza również spuścił wzrok, wspierając twarz na dłoni.
- I znalazłaś coś? - zapytał, udajac zainteresowanie.

Fay Wolfwing

- Na temat Księgi? Tak, trochę... Chociaż, w bibliotece gildii pewnie też bym coś znalazła, ale to później...
Zamilkła.
- Arai, strasznie mi głupio... - powiedziała po chwili, patrząc z desperacją na demona.

Arai Ralza

[Podpowiem ci - pocałuj Ralzę w policzek i wtedy przeproś Wink

]

Demon mimo wszystko czuł się urażony - Fay postąpiła względem niego trochę nie fair. Zastanawiał się, czy jej wybaczyć. Może łatwiej by uległ, gdyby nie był w tak podłym humorze.
- W sumie nic mi nie obiecywałaś - mruknął. - Mogłem się tego spodziewać...

Fay Wolfwing

[wiedziałam, że coś takiego! Wiedziałam xD! Kurde, ale tak głupio trochę ^^"...]
- No tak, ale... Powinnam była Ci powiedzieć... A ja, jak glupia, poszłam od razu wykonać zadanie! Zawsze muszę wszystko zepsuć... - Fay ponownie spuściła głowę.

Zrób z tym, co chcesz Wink

[O, dzięki ^^.]

Arai Ralza

[Okey, to zrobimy to inaczej Wink

]

Demon w milczeniu patrzył na skruszoną druidkę. Nagle uśmiechnął się do niej ciepło i przysunął się.
- Nie gniewam się - zapewnił. - Ważne, że wróciłaś. Martwiłem się po prostu, bo nie wiedziałem, co się z tobą stało.
Ralza przytułi do siebie Fay. Przynajmniej jeden pozytywny akcent tego dnia...

Fay Wolfwing

[Łuuuf... ^^]
- To dobrze...
Fay uśmiechnęła się z ulgą.
- Ale martwić się nie musiałeś.

Arai Ralza

- Może nie musiałem - odparł. - Jednak martwiłem się. Wiesz, ostatnio zdarzyło się w Akkii wiele morderstw, bałem się, aby i tobie coś się nie stało.

Fay Wolfwing

- Morderstw? - Fay podniosła brwi i pokręciła głową. - A wydawało się, że jest tu całkowicie bezpiecznie... Kto umarł? I co się w ogóle działo?

Arai Ralza

- Jest bezpiecznie - zapewnił Ralza. - Generalnie jest bezpiecznie, jednak wtedy, nie wiem jakim cudem, zginęło chyba sześć osób, w tym trzech strażników. Podobno zrobiła to ta sama osoba, drow, ukarano go już w należyty sposób.
Demon napił się wina - już dawno nie smakowało tak... dziwnie.
- Ta twoja przyjaciółka, Isi, ma chyba jakiś problem. Z tego, co wiem, to zakochała się w tym skazańcu - zauważył. - Próbowałem jej pomóc, ale chyba tylko pogorszyłem sprawę.

Fay Wolfwing

- Isi? - Fay zmarszczyła brwi. - Cóż, będę musiała z nią porozmawiać na ten temat.
Zastanowiła sie przez chwilę.
- Sześć osób?... Jak na kilka dni, to dużo, biorąc pod uwagę, że Akkia jest bardzo spoknym miastem. Mam pzreczucie, że to zwiastun wyjątkowo niespokojnych czasów... Albo przynajmniej początek niefortunnych wydarzeń, może nawet zupełnie z nim nie związanych. [xD]

Arai Ralza

Ralza wzruszył ramionami.
- Któż to wie - mruknął. - W sumie mógł to być tylko przypadek - gdyby morderców było więcej, wtedy można się obawiać, ale skoro wszystko było czynem jednego psychopaty... Nie warto się przejmować, wierz mi.

Fay Wolfwing

Fay wzruszyła ramionami i powiedziała:
- Zobaczymy.
Druidka napiła sie trochę miodu.

Arai Ralza

[Fay, rozmijamy się idealnie xD]

Demon ponownie przytulił do siebie druidkę, ujmując ją za palce prawej dłoni.
- Opowiesz mi, jak udała ci się twoja misja? - zaproponował.

Fay Wolfwing

[Wiem xD.]
Fay skinęła głową.
- To było proste. Miałam zanieść list druidowi z pobliskiego lasu. Taki test zaufania. Zostałam tam trochę dłużej i on nauczył mnie kilku rzeczy. I dowiedziałam się czegoś o Księdze! - uśmiechnęła się tryumfalnie.

Arai Ralza

- Chcesz zachować to w tajemnicy, czy podzielisz się ze mną tą rewelacją? - zapytał.

Fay Wolfwing

- Podzielę się, podzielę.
Wyciągnęła z torby jakiś wydarty kawałek starożytnego dokumentu.
- Czytaj.
Podała mu dokument.

[Gabriel, Ty wiesz, co tam pisze xD.]

Arai Ralza

Demon przejrzał tekst po łebkach, wyłapując tylko najważniejsze słowa.
- Intrygujące - mruknął. - Wydaje mi się, że to historia typowa dla druidów, mam rację?

Araven

Araven, przy pomocy kilku tutejszych dotarła w koncu do wskazanej karczmy, przywiązała Fervel w miejscu do tego przeznaczonym, zostawiła jej nieco paszy, po czym weszła do środka. Zaskoczył ją panujący tu tłok i bogaty wystrój.
- Szlag by to, czy nie ma tu żadnych podrzędnych spelun? - mruknęła do siebie siadając przy jednej z drewnianych ław, gdzie spał jakiś bogato wyglądający handlarz. Chwilę później zamówiła dzban piwa i porcję miesiwa, które zaczęła jeść, jednocześnie badawczo przyglądając się swojemu sąsiadowi.
Pokaż, kotku, gdzie chowasz swoją sakiewkę, a pomogę ci nieść ten słodki ciężar...

Fay Wolfwing

- Typowa historia? Ten dokument wydaje się być raczej prawdziwy, jeśli o to chodzi. Cóż, tylko nie wiem, gdzie mam szukać tych kryształów... Może jak znajdę drugi fragment, to się dowiem.

Arai Ralza

- Mówiąc typowa, miałem na myśli właśnie te kryształy, ołtarze, siły natury - zwykły czarodziej by raczej czegoś takiego nie wymyślił - dodał, jakby miał to być komplement.
Demon jeszcze raz przyjrzał się dokumentowi.
- Na moje oko jest prawdziwy - mruknął. - Mogę dyskretnie zasięgnąć informacji w stolicy...

Fay Wolfwing

- A! O to Ci chodziło. Tak, w takim sensie, jest to raczej typowe. Ale, jak myślę, czarodziej-elf mógłby coś takiego wymyślić. - Fay uśmiechnęła się promiennie, słysząc drugą część wypowiedzi Araiego. - Zrobiłbyś to? Byłoby świetnie!

Arai Ralza

- Pewnie, to żaden problem - mruknął, cały czas studiując treść dokumentu. - Za jakiś czas się tam wybiorę, więc na pewno będę miał okazję, aby dowiedzieć się czegoś od tamtejszych magów... druidów - poprawił się po chwili. - Magów to chyba raczej nie interesuje.

Araven

Długi pobyt Araven przy stole, podczas którego tylko jadła i piła uśpił czujność gości. Dziewczyna delikatnym ruchem wyciągnęła sakiewkę z pieniędzmi z kieszeni płaszcza swojego sąsiada, po czym po angielsku zniknęła zostawiając na stole kilka monet za posiłek.
Zadowolona szybko odwiązała kasztankę, wskoczyła na nią i zniknęła w jednej z bocznych uliczek.
- Fervel, ludzie są jednak przewidywalni - roześmiała się zwracając do konia. Kradzież okazała się tym razem łatwiejsza niż zwykle, mężczyzna przez sen co chwilę sięgał do jednej kieszeni sprawdzając, czy jego skarb znajduje się na właściwym miejscu.
- A teraz musimy znaleźć jakiś nocleg dla nas, byle daleko stąd.

Fay Wolfwing

- Dzięki! - Fay pocałowała Araiego w policzek. - Zdziwiłbyś się. W Księdze Żywiołów są w końcu opisane wszytkie zaklęcia magii Żywiołów. To interesujący kąsek dla każdego. Jeśli ktoś nie potrafi czarować, o równie dobrze mógłby sprzedać Księgę, a ona na pewno nie byłaby tania.

Arai Ralza

Ralza oddał druidce dokument.
- Nie znam się na magii - wyznał. - Dlatego może nie wiem, czego dotyczy ta Księga. Ale skoro mówisz, że jest bardzo cenna, to skąd ta pewność, że nie znajdziesz podróbki? Wielu mogło ją kopiować dla zysku.

Fay Wolfwing

Fay schowała dokument do torby.
- Podróbka? Wiesz, nie zależy mi na oryginale. Chodzi tylko o treść. Ale według tekstu trzeba sie sporo naszukać. Wątpię, żeby ktoś przypadkowo coś takiego znalazł. A jeśli ktoś by sprzedawał podróbki, to bym sie raczej o tym dowiedziała.

Arai Ralza

Ralza zgodził się skinieniem głowy.
- No tak, nie pomyślałem o tym. Postaram się coś znaleźć, mam kilku zaufanych magów i zaklinaczy w Valen Argus, oni na pewno coś mi powiedzą.
Demon przysunął się do druidki jeszcze bliżej.
- Powiedz... Kiedy już znajdziesz księgę, co zamierzasz robić dalej?

Fay Wolfwing

- Dalej? Uczyć się z niej. Rozwijać swoje umiejętności. Pomagać? Może wypłynę i zacznę odkrywać inne krainy? Albo, jeśli chcesz, mogę zostać z tobą.

Arai Ralza

Cóż za łaska..., pomyślał ironicznie Ralza. Nie dał jednak po sobie poznać, że nie spodobały mu się słowa druidki.
- Nie mogę narzucić ci swojej woli, zrobisz, co będziesz chciała - odparł ciepło.

Fay Wolfwing

- Nie, nie. Nie o to mi chodzi. Jeśli by ci to nie przeszkadzało, z chęcia bym z tobą została. No, to jest właśnie to, czego bym najbardziej chciała. Ale konkretnie chodziło mi o to, że jeśli ty nie miałbyś nic przeciwko.

Arai Ralza

Ralza spojrzał na Fay z iskrami radości w oczach, po czym pocałował ją bez słowa.
- Też bym tego chciał - odparł cicho, kiedy przestali.

Fay Wolfwing

- To dobrze. - Fay uśmiechnęła sie szeroko. - Chciałbyś później zostać tu, w Akkii?

Arai Ralza

Akkia... Nie, nie zostanę. Z Lehelem mamy pewien plan... A zresztą, co ci będę mówić...
- Tak - odparł. - Zresztą, gdzie miałbym się przenieść, tu mi dobrze.
Demon zaśmiał się cicho. Miał już coraz lepsze samopoczucie, mimo powtarzających się skurczy ręki...

Fay Wolfwing

Fay skinęła głową.
- A tak w ogóle, to co robiłeś, kiedy mnie nie było?

Arai Ralza

Ach, wiesz, normalka - swoje ciemne sprawki załatwiałem... Wiesz, poznałem takiego maga, z którym mógłbym zabić Ethrila...
- Praktycznie nic - załatwiałem swoje interesy. Osoby takie jak ja nie mają ciekawego żywota.

Enlil Rachna

Enlil wahała się przez chwilę, stojąc pod drzwiami tawerny. Zrzuciła z głowy lekką chustę i oplotła nią ramiona. Poprawiła białą suknię i z zaciętą miną weszła do środka.
Jej pojawienie się wywołało kilka szeptów - elfka, kapłanka, w tawernie? Enlil usiadła w kącie, nie zamawiając nic. Z zainteresowaniem przyglądała się demonowi i jego partnerce

Fay Wolfwing

- Nic, jasne - przyjrzała się mu z rozbawieniem. - Jakoś nie chce mi się wierzyć.

Arai Ralza

- No bo praktycznie nic się nie działo - odparł Ralza. - No parę rzeczy moze się zdarzyło, ale to jest nieistotne...
Demon nagle zauważył wśród tłumu znajomą twarz. O ku*wa, Enlil, wyrwało mu się w myślach. Normalnie cieszył by sie, ze ją spotkał, ale w tej sytuacji...

Enlil Rachna

Elfka zmrużyła lekko oczy i uśmiechnęła się do 'Raiego.
Podejść, czy nie podejść... oto jest pytanie... pomyślała lekko zirytowana.
Ale dziś był jej wieczór, nie pozwoli, żeby głupi facet go zniszczył. Wstała od stołu i przysiadła się do Araiego i Fay. Pocałowała mężczyznę w policzek
- Dobry, kochanie. Przepraszam, że mnie nie było. Wydelegowali mnie do stolicy, ale już jestem. A to kto? Twoja przyjaciółka? - zapytała słodziutko, przysuwając się do demona

Fay Wolfwing

Fay uniosła brwi z rozbawieniem. Spodziewała się tego. Przygryzła wargę, żeby się nie roześmiać.
- Więc nic sie nie działo?

Arai Ralza

Ralza przez moment myślał gorączkowo, co zrobić w tej sytuacji. W końcu pocałował Enlil w policzek.
- To Fay Wolfwing - przedstawił druidkę kapłance. - Fay, to Enlil Rachna, kapłanka z świątyni w Akkii.

Enlil Rachna

- Witaj - odparła żywo kapłanka, podając dłoń druidce - Miło poznać.