Amerraind RPG

Aker

- Moje kondolencje - odparł grzecznościową formułką. - Mogę więc zadać pani kilka pytań, dotyczących denata?

Shizuka

- No, w zasadzie możesz. Raczej nie odpowiem, no ale...

Aker

- Nalegałbym. Nie wie pani, czy de Morgan miał jakiś wrogów?

Shizuka

- Wrogów? Yyy.. no... - Pewnie całkiem sporo ich było... - Nie, raczej nie. Chyba, że jakiś zawistny kumpel po fachu.

Zynis

- To staruszek kopnął w kalendarz - mruknął bez uczuci Dago

Shizuka

- Powinieneś sie jakoś przejąć - mruknęła, szturchając żartobliwie Dago w bok.

Zynis

- Mam zawodzić czy coś? - zapytał się Dago - Nie, dzięki.

Shizuka

- Powinieneś... no nie wiem, popłakać trochę albo coś.

Zynis

- Za nim? - zapytal się Dago - Za ni nikt nie będzie płakał.

Aker

Aker wsparty na włóczni przysłuchiwał się przez moment rozmowie. Bogowie chyba jeszcze nigdy nie stworzyli spokojniejszego człowieka od niego...
- Będą płakali - zauważył. - Ośmielę się stwierdzić, że de Morgan umarł, mając narzeczoną w zaawansowanej ciąży, z którą miał wkrótce wziąć ślub. Pan, widzę, również go znał.

Grontahr

[Znów mnie przegania czas Shizuka poznała Dago jak był mały, Dago podobno już jest młodzieńcem a Shizuka zna Ralze zaledwie 1 dzień O.o]

Shizuka

[jak poznała go, jak była mała xD? Ja o czymś nie wiem xD?]

- Miał narzeczoną? - zapytała. - Tej historii jeszcze nie słyszałam.

Aker

- Nie znam jej, słyszałem tylko, że bardzo krótko się znają, na dodatek jest to jakaś przejezdna - odparł. - Nie interesują mnie plotki, aby zapamiętać cokolwiek więcej.

[Dago generalnie stał się młodzieńcem dzień przed tym, jak przybyła Shizuka]

Shizuka

[lul, ale trafiłam xP]
- Ciekawe, z iloma był zaręczony - parsknęła.

Aker

- Z dwiema - odpowiedział Aker, odrzucając włosy z czoła. - Ale o jednej jakoś przestano mówić, nie wiem czemu.

Zynis

- Można powiedzieć że go znałem - odparł Dago. - A co do jego narzeczonej.... wątpie żeby płakała.

Aker

Aker wzruszył ramionami.
- Wiesz, nie powiem, że wiem jak to jest, ale ja bym płakał za facetem, z którym miałbym dziecko - zauważył, uśmiechając się kpiąco.

Zynis

- Rozumiem że by pan płakał za... facetem - odparł bez zająknięcia Dago

Aker

- Nie interesują mnie pańskie domysły dotyczące mojej orientacji - odciął się strażnik.

Zynis

- Oczywiście że pana nie interesują.... pana co innego interesuje.

Aker

- W istocie - przyznał Aker, gładząc palcami drzewiec włóczni. - Widzę jednak, że dość sporo pan wie o de Morganie, mógłby pan podzielić się tą wiedzą ze mną?

Zynis

- Niech pan zadje pytania. - odparł Dago

Aker

- Miał wrogów? - pyta Aker. - Kogoś, kto mógłby życzyć mu śmierci? Nienawidzić go?

Zynis

- Wujek Hans? - zapytal retorycznie dago.

Aker

Aker unosi brwi z zaskoczeniem.
- Zwierzchnik smoków? - pyta z niedowierzaniem. - Dlaczego?

Zynis

- Będzie mógł sie go sam pan spytać.... z tego co słyszałem wybiera się w te strony.

Aker

- Doskonale - rzucił Aker, przekładając włócznię z jednej strony na drugą. - A ktoś oprócz niego?

Zynis

- Większa połowa jego współpracowników? Jakaś zawiedziona kochanka? - w tym momęcie dało się słyszeć krzyki dochodzące z ulicy "Smoki! Smoki!"

Aker

Aker z zaskoczeniem spojrzał w stronę drzwi. Smoki?
- Proszę wybaczyć - rzucił, wybiegając przed karczmę.

Richard

Kilka koni stanęło przed karczmą. każdy nosił na swoim grzbiecie jednego ze smoków. A na jedynm z nich siedział Hans. Zeskoczył z siodła.
- Gdzie de Morgan? - warknął w stronę Akera.

Aker

Aker skłonił się niezwykle elegancko przed zwierzchnikiem.
- Panie, de Morgana zamordowano kilka godzin temu - wyjaśnił.

Richard

- Chce zobaczyć jego ciało. - zarządził Hans, tonem nie znoszącym sprzeciwu.

Aker

Aker skinął gorączkowo głową.
- Proszę za mną, panie.
Strażnik poprowadził Hansa po schodach na piętro i wprowadził do pokoju, gdzie nadal leżały ciała Arha Zela i Ralzy.

Richard

Hans szturchnął z niesmakiem nogą ciało Ralzy.
- Rozczłonkować go - powiedział.

Aker

- Dlaczego?! - oburzył się Aker, stając między ciałem a Hansem. - Nie godzi się!

Richard

- Chłopcze to ja decuduje co się godzi, a co nie - powiedział powoli wampir.

Aker

Aker mocniej złapał drzewiec włóczni.
- Nie masz powodu, aby tak go karać - warknął.
Cholera, zły Aker, tego jeszcze świat nie widział! Musi być naprawdę bardzo wściekły.

Richard

Hans podrzedł krok bliżej i złapał za włócznie Akera. Złamał ją bez problemu. Rzucił ją tak że wbiła się w pierś Ralzy.
- Wykonać rozkaz, strażniku - warknął.

Aker

Aker zaklął szpetnie pod nosem, klękając przy ciele.
- Odmawiam wykonania rozkazu - odparł z godnością, wstając, jednak nie odwracając się do Hansa. Nie będzie brał udziału w tak bestialskim akcie bezczeczenia zwłok.

Richard

- A więc udaj się do swojego dowódcy. On wyznaczy Ci kare - odarł Hans - Będzie Ci towarzyszyć dwóch żołnierzy.

Aker

Aker spojrzał na ciebie z nienawiścią.
- Bestia - warknął. - Traxa nic mi za to nie zrobi.

Richard

- Dowódce można zmanić. Traxa już od dawna się nie sprawdza. A ja mam idealnego kandydata.

Aker

- Mimo to odmawiam - odparł Aker. - Dlaczego niby miałbym go rozczłonkować? Nie znaduję innej winy, jak ta, że zginął w obronie własnej.

Richard

- Był zdrajcą stanu - odarł Hans - Rozmyśliłem się sam wydziele kare - zwołałem jednego z żołnierzy - wymierzycie temu strażnikowi czterysta batów na placu. Jeżeli dalej będzie żył to może wrócic do straży, jeżeli nie spalcie jego zwłoki.

Aker

[ty prowadzisz NPC]

Oczy Akera zapłonęły gniewiem.
- Zniosę karę z godnością - zapewnił chłodno.

Richard

- Wyjść - powiedział tylko krótko Hans. Żołnierz złapał Akera i wywlókł z pokoju.

Shizuka

- A tak ładnie się stawiał... - mruknęła Shizuka. Odchyliła się lekko do tyłu, patrząc na Akera.

Aker

Aker wtoczył się powoli do karczmy i zajął miejsce przy barze. Po chwili zaczął pić czerwone wino z niskiej szklanki. Pewnie jakieś tanie, miejscowe - dobre wino podaje się w kieliszkach.

Shizuka

Do tej pory Shizuka stała przy ścianie wpatrując się w losowy punkt przed sobą. Gdy drzwi się otworzyły i zobaczyła Akera, ocknęła się z zamyślenia. Kiedy stanął przy barze, podeszła do niego.
- Znów się spotykamy. Jak tam śledztwo?

Aker

Aker prychnął, odstawiając szklankę na blat.
- Sprawa zamknięta - prychnął i upił łyk swojego jabola.